قسمت دوم مجموعه آگاهی از لکنت
آگاهی از لکنت
(حتما قسمت اول رو هم ببینید) کلیک کنید
۴_ استفاده از آغازگرها و پر کننده ها
وقتی حس می کنیم روی واژه ای گیر خواهیم کرد و به لکنت خواهیم افتاد ، اغلب از واژه های بی معنا مثل :
می دانی … ، خوب …. ، بله …، آ آ … ، اِ اِ … ، آره … ، هوووم .. ، درسته … و واژه های نامناسب دیگه استفاده می کنیم فقط به این دلیل که بیان اونها آسونتر به نظر میرسه .
همه افراد این واژه های بیهوده رو به کار میبرن ولی تمایل به این کار در بین افراد دارای لکنت بسیار بیشتره
درواقع ما احساس می کنیم که این قبیل واژه های غیر ضروری به ما فرصت میدن تا سریع تر حرفمون رو بزنیم و گیر نکنیم .
وقتی که یکی از این واژه های بی معنا رو به کار می بریم بعدش بلافاصله با شتاب صحبت می کنیم به این امید که گرفتار لکنت نشیم .
ذهن ما اونقدر مشغول این آغاز گر ها و پر کننده ها میشه که دیگه فرصت نداریم از حرکات بدنی استفاده کنیم
۵_ الگوهای تنفسی نامنظم
اغلب افراد دارای لکنت الگوهای تنفسی نامنظمی دارن و در برقراری هماهنگی تنفس و گفتار مشکلاتی دارن .
این افراد گاهی تلاش می کنن تا با بازدم بسیار کم یا در حین انجام دم ( نفس کشیدن ) صحبت کنن .
اگر بازدم شما برای صحبت کافی نباشه با صدای آهسته صحبت می کنین یا ممکنه بخواین سریع تر صحبت کنین تا جمله تون رو به پایان برسونین که این خودش تنش زا هست و باعث سفت شدن عضلات شما خواهد شد .
حالا اگر هم بخوایید قبل از صحبت کردن نفس عمیق بکشین و نفس تون رو ذخیره نگه دارین به احتمال زیاد این کار هم باعث انقباضات شگرد وال سال وا خواهد شد.
تماشای ویدئو در اینستاگرام