قصد دارم در این مقاله به شما در خصوص اینکه چه زمانی برای درمان مشکل لکنت فرزندتان کمک بخواهید، کمک کنم.
والدین کودکان مبتلا به لکنت هنگام مراجعه به درمانگر سوالات خود را با مطرح کردن این موضوع آغاز می کنند که نمی دانند چه باید بکنند. آنها نمی دانند آیا واقعا “لکنت وجود دارد یا اینکه در این مورد مبالغه می کنند.ما به شما کمک میکنیم تا مشکل لکنت کودکان را شناسایی و برای درمان آن اقدام کنید.
لکنت کودکان
معمولا “والدین پس از سپری شدن اولین دوره و شروع دوره بعد که نارسایی تکلم با شدت بیشتری آغاز می شود ،در صدد چاره جویی بر می آیند.
آنها تلاش و تقلای کودک را مشاهده می کنند و می خواهند کاری انجام دهند، اما نمی دانند چه کنند.
آنها معمولا” توصیه پزشک اطفال را مبنی بر نادیده گرفتن لکنت کنار می گذارند و به اصرار اقوام و خویشان که احساس می کنند واقعا” باید مشکل بزرگی وجود داشته باشد، در جستجوی کمک برمی آیند.
لکنت را چگونه درمان کنیم
پاسخ به چند پرسش می تواند به تشخیص مشکل لکنت کودک شما کمک کند.
- آیا شخص دیگری نیز در خانواده، دچار لکنت هست ؟
- آیا در حال حاضر از اقوام ) خاله، عمه، عمو، دایی، خاله زاده ها و عموزاده ها و …) لکنت زبان دارد؟ در گذشته چطور؟
- آیا فرزندتان با زحمت و تقلا کلمات را ادا می کند؟
- آیا زمانی که فرزندتان سعی می کند کلمه ای را ادا کند حرکات غیر ضروری مانند چشم بر هم زدن وپا کوبیدن،و … انجام می دهد؟
- آیا وقتی فرزندتان سعی می کند صحبت کند از مشکل خود آگاه است؟
- آیا هنگام لکنت، فرزندتان ناراحت یا عصبانی می شود؟ ) مثلا” آیا اتفاق افتاده است هنگام لکنت از گفتن مطلب مورد نظرش صرف نظر کند یا درباره مشکل خود با شما حرف بزند)؟
- آیا وقتی فرزندتان در ادای کلمه ای دچار مشکل می شود، کلمه دیگری را جایگزین آن می کند؟ در گذشته چطور؟
- آیا فرزندتان در اولین کلمه ای که سعی دارد بگوید، گیر می کند؟
- آیا به نظر می رسد فرزندتان سریع صحبت می کند؟
- آیا لکنت فرزندتان مدتی رفع می شود و دوباره برمی گردد؟
- آیا به عنوان والدین کودک در مورد آنچه اتفاق می افتد نگران، مضطرب یا سردرگم هستند؟
اگر پاسخ به بیشتر یا تمام این پرسش ها مثبت باشد، این امکان وجود دارد که فرزندتان تنها یک نارسایی تکلم طبیعی و گذرا نداشته باشد.
بنابراین کسب اطلاعات بیشتر درباره وضعیت کودک و آنچه می توان برای بهبود آن انجام داد به نفع شما و فرزندتان خواهد بود.
استفاده از تدابیر ساده از سوی والدین در زودترین زمان ممکن ) دو یا دو سال و نیم ( می تواند نتایج مثبت ماندگاری بر جای بگذارد.
درمان لکنت کودکان در خانه
سن کودک هر چه باشد – دو سال به بالا – مددجویی ضروری است، به ویژه اگر کودک درباره وضعیت تکلم خود اظهار نگرانی کند.
از بهترین کارها برای پیشگیری از مشکلات روانی یا عاطفی ناشی از لکنت، درک و شناخت علت مشکل است.
اگر فرد علت لکنت را بداند بهتر می تواند برای کنترل آن تصمیم بگیرد.
وقتی کودکان بزرگ تر می شوند ) بین ده تا نوزده سال ( متقاعد کردن آن ها برای لزوم تدابیر درمانی دشوار می شود.
اما اگر لکنت ابتدا در این سنین ظاهر شود شناخت علل احتمالی و روش های کنترل آن در تصمیم گیری نوجوانان جهت اصلاح و بهبود تکلمشان فوق العاده تأثیرگذار است.
بنابراین هیچ گاه برای مددجویی خیلی زود یا خیلی دیر نیست. مددجویی در هر مرحله ای به نفع کودک و والدین خواهد بود.
منبع : کتاب کلیدهای تربیت کودکان و نوجوانان ، کلیدهای برخورد با لکنت در کودکان
مؤلف : پاتریشیا ام. تریبر
مترجم : اکرم کرمی
مدرسه لکنت ایران (بزرگترین مرکز تخصصی گفتاردرمانی و درمان لکنت در ایران)
صفحه اینستاگرام مدرسه لکنت ایران (کلیک کنید)